Baikalmeer

Hi allemaal!

Na onze lange treinreis is het heerlijk om in de ‘Russische rivièra’ even tot rust te komen. Dit is hoe men het Baikalmeer noemen. Ook noemen ze het ‘één van de zeven wonderen van Rusland’. Het doet zijn naam eer aan! Het Baikalmeer is een meer in het zuiden van Siberië en wordt door bergen omringd. De lengte is rond de 640km en de grootste breedte net geen 80km. Dit geeft een oppervlakte van 31.500km2 (dit is net zo groot als België). Het Baikalmeer is het grootste zoetwatermeer van de wereld en staat hierom op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Berekend is dat het meer zoveel zoet water bevat dat het de gehele wereldbevolking voor dertig jaar zou kunnen voorzien van drinkwater. Dat is wel echt heel erg groot!

De eerste dag hebben we erg rustig aan gedaan. We hebben ons opgefrist en een douche na vier dagen trein was erg welkom. Jan is nog even gaan hardlopen voor hij onder de douche sprong. Een prachtige omgeving, zei hij. Dat het prachtig was hebben we gezien. Na het opfrissen wilden we gaan lunchen. We waren best lui, dus we wilden niet zo ver lopen. Het eerste beste restaurantje zijn we binnen gegaan. Achteraf was dit niet zo’n goede keuze.. De ober was ver te zoeken, de kippensoep smaakte naar water en de salade was vliegen aan het vangen.  Zelf had ik last  van mijn buik dus gingen we na de lunch gauw weer naar de kamer. Jan heeft lekker uitgerust en ik heb twee uur geslapen. Mijn buik deed weer een beetje normaal, dus we zijn naar een restaurant gegaan om lekker uitgebreid te eten. Na onze lunch zagen wij dit wel zitten. We hebben vis gegeten dat uit het meer kwam, erg lekker. Eenmaal in de kamer nog even een aflevering House MD gekeken. Daara gingen we heerlijk slapen. Al met al een perfecte dag om even op krachten te komen.

De volgende dag sliepen we tot 11 uur! Dit hadden we blijkbaar nodig 🙂 Onze planning was om vandaag naar een uitkijkpunt op één van de bergen te gaan. Toen we naar een lekker ontbijtje naar het meer liepen, leek het wel een spookstad. Er was heel veel mist boven het meer.

Je kon eigenlijk helemaal niks zien. Jammer dachten we, daar gaat ons uitzicht! We hebben eerst een uur naar het beginpunt van de berg gelopen. Daarna zijn we omhoog gelopen. Op 250 meter wilden we met de skilift omhoog gaan. Omdat het maandag was zou de skilift pas om 16:00uur open gaan. Dit wisten we pas toen we de berg al hadden beklommen. Het was op dat moment 14:00uur… balen! We hadden toch besloten te wachten omdat we erg benieuwd waren naar het uitzicht. Er kwamen bussen aan met Engelsen en Amerikanen op leeftijd. Deze mensen zouden ook moeten wachten. Tot onze verbazing begonnen de skiliften te lopen. We konden omhoog! Dit scheelden ons wachten. Eenmaal boven was het uitzicht adembenemend. Het is zo groen en groot!

In de skilift hebben we de selfiestick die we van Marlouke hebben gekregen even gebruikt 🙂 Zie hieronder het resultaat.

Deze twee dagen aan het Baikalmeer hebben we goed uit kunnen rusten. Net werd het schrijven van dit blog onderbroken door het heerlijke avondmaal waar wij last-minute nog even aan mee konden doen. De mensen in het chalet waar wij verblijven zijn erg aardig. Ze zijn betrokken en doen erg veel moeite! Mocht er ooit iemand naar het Baikalmeer op vakantie gaan, raad ik het ‘Chalet Baikal’ zeker aan.

Na 13,8 kilometer te hebben gelopen ben ik toch best wel weer moe. Vanavond weer een beetje op tijd slapen en morgen opweg naar Irkutsk. Dit is een stadje vlakbij het Baikalmeer. Hier zijn we één dag. Morgenavond gaan we met de trein naar Ulaanbaatar en gaat ons avontuur in Mongolië beginnen. De treinreis duurt 32 uur. Ook in Mongolië zullen we een week geen internet hebben. Tot snel!!

Liefs van Jan en Shewa